Είναι κοινό μυστικό πως το
“μάρμαρο” της οικονομικής -και όχι μόνο – κρίσης το πλήρωσε περισσότερο από
όλους, η νεολαία της πατρίδας μας.
Πλείστα όσα τα παραδείγματα
που μπορεί κάποιος να επικαλεστεί με πρωταγωνιστές φυσικά την ανεργία
στους νέους και την έλλειψη υποδομών και εκσυγχρονισμού στην
παιδεία.
Αυτά τα δομικά προβλήματα
που αντιμετωπίζουν οι νέοι μας, ίσως είναι οι κύριες αιτίες που τους αναγκάζουν
εν πολλοίς να αποστρέφονται την πολιτική και τους πολιτικούς.
Πώς μπορεί, για παράδειγμα, ένας
νέος άνθρωπος να ενδιαφέρεται για την πολιτική, όταν δεν έχει άμεσο λόγο
για προβλήματα, όπου η επίλυσή τους σε πρώτο χρόνο, του δυσκολεύουν
την ζωή και σε δεύτερο χρόνο του την διαμορφώνουν αρνητικά;