 |
| ΑΧΙΛΛΕΑΣ ΕΥΑΓ. ΜΠΙΘΙΖΗΣ |
Όλοι οι ιστορικοί σήμερα παραδέχονται αυτό που υποστηρίζει ο Ηρόδοτος 8’ 108, 109 «Ολόκληρη η Ευρώπη θα γινόταν σταδιακά δική του (του Ξέρξη), γιατί οι διάφοροι λαοί, ένας ένας ή θα νικούνταν στην μάχη ή θα παραδίδονταν· ο Ξέρξης θα γινόταν βασιλιάς της Ασίας και της Ευρώπης». Επομένως στη Σαλαμίνα οι Έλληνες δεν πολέμησαν μόνο για την Ελλάδα αλλά και για ολόκληρη την Ευρώπη.
Σε εκείνη τη ναυμαχία, το ανθρώπινο πνεύμα έσπασε τα δεσμά που του ετοίμαζε ο αχαλίνωτος ασιατικός δεσποτισμός. Στη Σαλαμίνα ολόκληρη η ανθρωπότητα διδάχτηκε ότι η ελευθερία είναι το πολυτιμότερο αγαθό και χωρίς αυτό η ανθρώπινη ζωή δεν έχει καμία αξία. Δίδαξε συγχρόνως τις Τέχνες, τα Γράμματα, τον Πολιτισμό, την Δημοκρατία, την Φιλοσοφία αλλά και οτιδήποτε άλλο συνετέλεσε και συντελεί στην Ανάπτυξη των Λαών της και των Λαών όλης της Γης.
Εφόσον λοιπόν η Ευρώπη και όλος ο πολιτισμένος κόσμος χρωστούν την ελευθερία τους, και όλα τα άλλα που προανέφερα, στην Ελλάδα, λογικό είναι να πει κάποιος πως θα μας έχουν στα όπα-όπα από ευγνωμοσύνη. Ας δούμε όμως αν τα πράγματα είναι έτσι.
Μετά την μεταπολίτευση το 1974, πήραν την εξουσία της χώρας και την διακυβέρνησή της, άνθρωποι που όπως αποδείχτηκε, ο μόνος τους σκοπός ήταν να κλέψουν όσα περισσότερα χρήματα μπορούσαν αυτοί και οι άνθρωποι που ήσαν κοντά τους (Golden Boys, κουμπάροι κλπ.). έφεραν στη χώρα τη διάλυση, τον οικονομικό μαρασμό, την πλήρη ανασφάλεια, την έξαψη της εγκληματικότητας, την αισχρή καταστροφική γραφειοκρατία, το λάδωμα και την μίζα, την ανεργία, την αδικία. Επί τριάντα πέντε χρόνια η χώρα κυβερνήθηκε από άτομα ιδιοτελή, όχι μόνο κακού χαρακτήρος, αλλά και εμφανώς μειωμένης ευφυΐας, που με πονηρία εισέδυσαν εις την πολιτική ζωή, εκμεταλλεύτηκαν την ευπιστίαν των απλών καλόκαρδων ανθρώπων και εγκαταστάθηκαν ισοβίως στο Κοινοβούλιον (μετά των … απογόνων των) και μετέτρεψαν την πολιτική, από ευγενές λειτούργημα προσφοράς υπηρεσιών προς το κοινωνικό σύνολο, σε επικερδέστατο επάγγελμα. Αυτοί οι κάκιστοι και απάτριδες πολιτικοί, είχαν μοναδικό στόχο την ισόβια παραμονή τους στην Εξουσία, για να την εκμεταλλεύονται και να απολαμβάνουν τα αντιδημοκρατικά και αντισυνταγματικά προνόμια που οι ίδιοι ψήφισαν υπέρ του εαυτού των, εγκατέστησαν στην χώρα «δικτατορία», υπό δημοκρατικόν μανδύαν και καθιέρωσαν αισχρά καταστροφική γραφειοκρατία που ανέστελλε κάθε προσπάθεια προς ανάπτυξη.
Το αποτέλεσμα ήταν μετά από 35 χρόνια περίπου, τα ταμεία του κράτους να μείνουν άδεια. Όλοι οι πολιτικοί αποδείχτηκαν κλέφτες, απατεώνες και προδότες, απαξιώνοντας όλους σχεδόν τους τομείς της εθνικής παραγωγής, καταστρέφοντας τον παραγωγικό ιστό της χώρας μεταβάλλοντάς τον σε ποσοστό που αγγίζει το 80% σε μεταπρατικό, εισαγωγικό και εξυπηρετητή ξένων συμφερόντων.
Η ερήμωση της υπαίθρου, η μεθοδευμένη καταστροφή της γεωργίας, το κλείσιμο ακόμη και των εργοστασίων παραγωγής ζάχαρης, της κλωστοϋφαντουργίας και δεκάδων άλλων παραγωγικών τομέων συνδεδεμένων με την γεωργική καλλιέργεια μείωσαν δραματικά την ντόπια παραγωγή. Αποτέλεσμα από την εσωτερική επάρκεια και τις εξαγωγές να εισάγουμε πλέον, άνω του 80% των προϊόντων για την διατροφή μας. Χαρακτηριστικό παράδειγμα το ψωμί, τα ζυμαρικά, τα δημητριακά, το αλεύρι κλπ. όπου παράγονται σε ποσοστό άνω του 90% με εισαγόμενα σιτηρά.
Εκατοντάδες εργοστάσια, έκλεισαν και η όποια βιομηχανική παραγωγή εξακολουθεί να υφίσταται, έχει περιοριστεί σε τομείς που είτε ελέγχονται, είτε δεν θίγονται τα συμφέροντα του παγκόσμιου νέου αποικιακού συστήματος.
Η ναυτιλία μας, μια παγκόσμια δύναμη, ενώ θα μπορούσα να μετατρέψει τον Πειραιά σε διεθνές ναυτιλιακό κέντρο, να συμβάλει στην ανάπτυξη της ναυπηγικής βιομηχανίας καθώς και σε άλλους τομείς της οικονομίας μεθοδευμένα απαξιώθηκε. Οι ναυτικοί μας που συνέβαλαν τα μέγιστα στην καθιέρωσή της, με την εμπειρία, την εργατικότητα και το φιλότιμό τους, αντί να είναι περιζήτητοι, αντικαταστάθηκαν από τριτοκοσμικούς και οδηγήθηκαν στην ανεργία και στην εξαθλίωση. Η έλλειψη μέτρων και κανόνων κοινωνικής ευθύνης, η λεηλασία των αποθεματικών του ΝΑΤ, η κατάργηση του Υπουργείου Ναυτιλίας και του Λιμενικού από έναν ανόητο, ηλίθιο και βλάκα Πρωθυπουργό, οδήγησαν σ’ αυτό το αποτέλεσμα.
Οι πολυεθνικές δρουν ανεξέλεγκτα, δημιουργούν καταναλωτικά πρότυπα και ψεύτικες πλασματικές ανάγκες. Κατακλύζουν με τα προϊόντα τους τη χώρα και επιβάλλουν την αγορά τους. Ενώ, ταυτόχρονα μπαίνουν ανυπέρβλητα εμπόδια σε όποια μη ελεγχόμενη, από το σύστημα, ελληνική αναπτυξιακή προσπάθεια. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, οι αλυσίδες τροφίμων που προωθούν μαζικά εισαγόμενα προϊόντα και απαξιώνουν τα Ελληνικά.
Μέσα στην τελευταία διετία αυτή η επιτηδευμένη μεταπολιτευτική τσουλήθρα οδήγησε την πατρίδα μας σε φρενήρη καθολική διαλυτική επιτάχυνση. Η Ελλάδα του πράσινου φιλελεύθερου σοσιαλισμού και του εθνοκάπηλου φιλελευθερισμού μετατράπηκε ραγδαία σε μια τραγελαφική και ασταμάτητα διασυρόμενη καρικατούρα, όπως της Ρουμανίας, της Ουγγαρίας και της Λετονίας, που υπήρξαν επίσης πρόσφατα θύματα των «σωτήρων» του Δ.Ν.Τ.
Ο «Πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς» και τα ανάλγητα εγωπαθή σκουπίδια της σπείρας του, μετέτρεψαν την παραλυμένη ελληνική οικονομία σε δύσοσμο σωρό ερειπίων και πριμοδότησαν με την διεστραμμένη αλληλουχία των αυθαιρεσιών τους μια σωρεία κερδοσκοπικών επιθέσεων της ευρωπαϊκής και διεθνούς τοκογλυφίας εναντίον της πατρίδας. Ενίσχυσαν παντοιοτρόπως τους ντόπιους και ξένους ανθέλληνες, ξεφτίλισαν στον έπακρο την διεθνώς απαξιωμένη χώρα, χαρίστηκαν με συνέπεια στους ποικιλόχρωμους ρεμουλοδόρους, νομοθέτησαν αντεθνικά και προδοτικά.
Ο Giorgo πέρασε στον τράχηλο της Ελλάδας την θηλιά της κρεμάλας με τους τοκογλύφους δανειστές υπογράφοντας την σύμβαση δανειοδότησης της χώρας υπό του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου κάτω από απαράδεκτους όρους υποταγής. Δεν πρόλαβε βέβαια να κλείσει επιτυχώς σε βάρος μας τα εθνικά ζητήματα της Μακεδονίας, της Θράκης, του Αιγαίου, του ενεργειακού πλούτου και της Μεγάλης Αλβανίας. Υπό την πίεση των τελεσιγράφων, του Βερολίνου, των Βρυξελλών και της Ουάσιγκτον, «παραιτήθηκε». Όμως είχε σημάνει η αδιέξοδη ώρα να υποστεί η Ελλάδα το «κούρεμα». Είχε σημάνει η ώρα του … έγκυρου Λουκά Παπαδήμου, με τα μεταπτυχιακά διαπιστευτήρια και τις επιστημονικές διακρίσεις. Ο ακαδημαϊκός και περισπούδαστος «Κουρέας της Σεβίλλης», ο εθνικός «Φίγκαρο», «ευλογημένος» από τα συμφέροντα της Διεθνούς πλουτοκρατίας και των ντόπιων παρασίτων, ήρθε να … κουκουλώσει το χάσμα εξουσίας που δημιούργησαν τα σοσιαλφιλελεύθερα θρασίμια και να εφαρμόσει με σαράφικη λεπτολογία «τα δέοντα».
Και φτάσαμε στις εκλογές όπου μας προέκυψε μια κυβέρνηση με πράσινες μεταξωτές ρόμπες και γαλάζια κουρέλια σε μια μεταμοντέρνα κυβερνητική κουρελού με … ροζ πιτσιλιές. Πρωθυπουργός αυτού του εκτρώματος είναι ο «Μέγας» Αντώνιος Σαμαράς, ο οποίος σπούδασε στο Αμέρικα στο Χάρβαρντ, μαζί με τον Γιώργο Παπανδρέου Γ’. Από εκεί βγαίνουν τα φιντάνια που προορίζονται για πρόεδροι, πρόξενοι, τραπεζίτες, υπουργοί, πρωθυπουργοί, αρχηγοί κρατών και βέβαια γαλουχημένοι με τα νάματα των εβραιο-αμερικανών εξυπηρετούντες τις τράπεζες Ρότσιλ και Κφέλερ.
Ο Αντώνης Σαμαράς λοιπόν, είχε εξαγγείλει ότι, όταν θα έπαιρνε την εξουσία, θα σύστηνε εξεταστική των πραγμάτων επιτροπή, η οποία θα εξέταζε το θέμα της οικονομίας, το πώς δηλαδή φθάσαμε στα μνημόνια. Άφηνε τότε να εννοηθεί ότι οι υπεύθυνοι θα παραπέμπονταν στην δικαιοσύνη, όσο ψηλά και αν βρίσκονται. Το «όσο ψηλά κι αν βρίσκονται» είναι μια φράση (καραμέλα των πολιτικάντηδων) που από το 1974 την έχουμε ακούσει πάμπολλες φορές. Εν πάση περιπτώσει, μέχρι στιγμής έχουμε μούγκα Σαμαρά για το θέμα αυτό.
Μετά από λίγο καιρό από την εκλογή του Σαμαρά, επισκέπτεται την πατρίδα μας για 2η φορά ο Μπιλ Κλίντον, ο γελαδάρης του Αμέρικα, ο άνθρωπος που σάρωσε την γειτονική Γιουγκοσλαβία, ο απόλυτος αρσενικός που έδωσε πικάντικες ειδήσεις στα «αδιάφθορα» αμερικάνικα ΜΜΕ για πάρα πολλούς μήνες ενώ αφάνιζε γενεές Γιουγκοσλάβων. Αυτή την φορά δεν τον προσκύνησαν οι Έλληνες πολιτικοί μας σαν πλανητάρχη, αλλά σαν υψηλόβαθμο στέλεχος του ενεργειακού κολοσσού Noble Energy, που ήρθε εδώ για να μας πάρει το πετρέλαιο.
Δεν πρόλαβε ο Ελληνικός λαός να συνέλθει από την ιστορική αυτή στιγμή και μέσα σε λίγες μέρες έρχεται και ο Εμμανουέλ Μπαρόζο. Ο Ευρωπαίος Επίτροπος, ο άνθρωπος κλειδί, το φερέφωνο της Μέρκελ και του Σόϊμπλε, πήρε και αυτός την βαριά απόφαση να έρθει να βοηθήσει την Ελλάδα με εναλλακτικές οικονομικές προτάσεις που σκέφτηκαν τα «μεγάλα μυαλά» της Ευρώπης. Μπιλ Κλίντον και Εμμανουέλ Μπαρόζο, αμφότεροι είναι γνωστοί στο ευρύ κοινό για τα «φιλελληνικά» τους αισθήματα, γι’ αυτό και οι τόσο εγκάρδιες δηλώσεις περί συμπαράστασης στον Ελληνικό λαό που περνά δύσκολα αυτήν την περίοδο.
Τα κοράκια έρχονται κάθε μέρα όλο και πιο πολλά, φορώντας τα ακριβά τους κουστούμια, έτοιμα να μοιράσουν τα φιλέτα της Ελλάδος μας, σε τιμές που οι ίδιοι ορίζουν, εξυπηρετώντας τα συμφέροντας μιας οικονομι9κής ελίτ, η οποία δείχνει πως έχει αποφασίσει και είναι έτοιμη να αναλάβει και επίσημα τα ηνία της παγκοσμιοποίησης με ότι αυτό συνεπάγεται για τα Έθνη.
Το δράμα λαμβάνει επικές διαστάσεις, όταν αυτά υπογράφονται από την «ελληνική τρόϊκα», χωρίς στην κυριολεξία να έχουν αναλύσει ενδελεχών, αν αυτά που υπογράφουν είναι για το καλό της πατρίδας μας. Τι καλό όμως μπορεί να υπάρχει όταν κάθε μέρα ξεβρακωνόμαστε σαν λαός στα Διεθνή ΜΜΕ, μέσω των δοσίλογων πολιτικών μας που φοβούνται να αναφέρουν ακόμα και λέξεις απλές ελληνικές, όπως, αναδιαπραγμάτευση, εθνική κυριαρχία, ΑΟΖ, λαθρομετανάστευση, οικονομική αυτάρκεια, βουλευτική ασυλία, γενοκτονία εν καιρώ ειρήνης;
Υπάρχει όμως ένα καλό κύτταρο, αμιγώς ελληνικό που σε αυτή την δύσκολη για το γένος ιστορική καμπή ξεπροβάλλει κάθε μέρα όλο και πιο πολύ, όλο και πιο δυνατά και φωνάζει με την φωνή νέων αμόλυντων ανθρώπων, στους σύγχρονους ΒΑΡΒΑΡΟΥΣ, όχι στην υποταγή και την ευτέλεια για την κρίση που εσείς διαχρονικά δημιουργήσατε. Θα πολεμήσουμε όπως και οι πρόγονοί μας στη σύγχρονη Ναυμαχία της Σαλαμίνας και είναι βέβαιον ότι θα νικήσουμε,
«Εμπρός παιδιά των Ελλήνων,
λευτερώστε πατρίδα, τέκνα και γυναίκες,
των θεών τα ιερά, τους τάφους των προγόνων.
Τώρα θα πολεμήσετε για όλα»
(Αισχύλος: Πέρσες 396)
ΑΧΙΛΛΕΑΣ ΕΥΑΓ. ΜΠΙΘΙΖΗΣ